Les Potes en Toque
Koks zien een brasserie vaak als het kleine broertje van een restaurant. Maar ik kan u verzekeren: het beheer van zo'n brasserie vergt meer vaardigheden dan het in elkaar knutselen van creatieve gerechtjes. Zo hoort een brasserie elke dag open te zijn. Alleen dat al doet bij de meeste koks het angstzweet uitbreken.
De eigenaars van de nieuwe brasserie Les Potes en Toque hebben alvast ervaring zat. Thierry Van Damme (53) baat verschillende brasserieën uit in Brussel en Waals-Brabant, en ook de operationele manager Philippe Vanderstadt (45) heeft altijd eigen eethuizen gerund. Ze kennen dan ook de eerste gouden regel voor een brasserie: een goede locatie. Een hoeve van 1602, koppig overgebleven in een woonwijk nabij de basiliek van Koekelberg en de Ring rond Brussel, voldoet daaraan. Vroeger huisde hier het tot op de draad versleten eethuis Le Chaudron d'Or. De nieuwe eigenaars hebben de historische buitengevel bewaard en het interieur met smaak gerenoveerd.
Je wordt meteen opgenomen in een warme, gezellige sfeer: gouden regel nummer twee voor een brasserie. Nummer drie is een goede huischampagne. Ook daaraan wordt voldaan met het champagnehuis Autréau. De wijnglazen op de tafels zijn te klein voor een verwend nest als ik, maar op verzoek krijg je een ruimer exemplaar: dat hoort zo bij een goede wijnkaart. Een rode Graves van het prima domein Clos Floridène uit het verrukkelijke jaar 2010 kost slechts 39,5 €.
Nog meer kenmerken van een goede brasserie? Grof zeezout en een pepermolen op de tafels. Witte servetten in stof. Vriendelijke en efficiënte bediening in de taal van de klant. De wijnfles die op je tafel blijft staan. En een open keuken is tegenwoordig een pluspunt: mensen willen zien wat er met hun eten gebeurt.
Wat dat laatste betreft, moet een brasserie voldoende keuze bieden. Maar liefst met eenvoudige bereidingen. Zoals de onverbiddellijke klassieker: garnaalkroketten. Altijd het voorwerp van mijn genadeloze brasserietest, die ze doorstaan met glans: knapperig bros vanbuiten, binnenin tussen vloeibaar en consistent, royaal gevuld met grijze garnalen. En vooral: een saus die smaakt naar grijze garnaal (en niet naar bisque in blik).
Met de hoofdgerechten zitten we ook op het goede spoor. Twee zeetongen zijn weliswaar klein, maar qua textuur en smaak kunnen ze wedijveren met hun grote broers. Een royale portie kalfsnieren wordt geserveerd in een prima mosterdsaus. Beide gerechten worden opgediend met waterkers en dikke frieten in ossenwit.
De nagerechten zijn perfect: ontvelde mandarijnpartjes "à la Turque" (in een siroop met kaneel en kruidnagel) met daarbovenop sorbet van champagne, en in huis gemaakt ijs van rum en rozijnen.
Ook een belangrijke vereiste voor een brasserie: snelheid van uitvoering. Na anderhalf uur kan ik beschikken en krijg ik er een aangename uitsmijter bovenop: voor 3 gangen à la carte betaal ik amper meer dan voor het keuzemenu van 33 €. Een lunch in 2 gangen kost hier slechts 13,5 €.
Deze "kameraden met een koksmuts" weten hoe ze een brasserie moeten runnen. En dat is zeldzamer dan u denkt.
Gegevens
Les Potes en Toque
Kasteeldreef 71
1083 Brussel (Ganshoren)
tel. 02/428.37.37
www.lespotesentoque.be
