Commotie
Een herenwoning omgevormd tot een pop-up, een spijskaart met nogal wat vegetarische gerechten en met ingrediënten van elkaar gescheiden door een streepje, een trendy zwart-witfoto online met een bebaarde jonge chef en een bekoorlijke nimf die ons indringend aankijken, en een Engelstalige slogan die ons aanmaant tot "share the food, dare the drinks". Alle elementen werden hier verenigd om een hoge graad van hipness te bereiken. Maar wat zal daar in het bord en het glas van terecht komen? Op z'n minst een beetje commotie, mag ik hopen. Met de huischampagne Autréau zit het alvast goed (€ 10 per glas).
De nimf, die een sympathieke meid blijkt te zijn die Lara heet, zegt dat elk gerecht bedoeld is om met twee te "sharen". Dan gaat bij mij een noodsignaal af, want talrijk zijn de chefs die ons vandaag aanzetten om te "sharen" en vervolgens gerechten serveren die helemaal niet geschikt zijn om dat te doen.
Ook chef Thomas Gellynck trapt in die val: alleen zijn gerecht met twee witte giga-asperges kan je delen zonder al te veel geploeter in het bord. Maar wat een gerecht! Perfecte kwaliteit èn cuisson van de asperges, meesterlijk aangemaakt en opgepept met crumble van ui, mayonaise van gefermenteerde look en olie van dennenaalden.
Dezelfde kwaliteit en creativiteit demonstreert de chef in een gerecht met spiegelei, erwt, komkommer en olijfkruid (ooit al eens geprobeerd een spiegelei te sharen?), in een met brikdeeg gevuld met lamsoor en dragon in een luchtig schuim van blauwe kaas, en in een wervelende combinatie van fijne courgettevellen met crème van pistache, crumble van zwarte olijf en venkelzaad.
De invloed van de nordic cuisine en de Ghent cuisine van Kobe Desramaults en Olly Ceulenaere is duidelijk. Maar het talent van deze chef, nog maar 23, spat uit de borden. En niet zomaar af en toe: gerecht na gerecht verrast hij met iets nieuws, en altijd met evenveel panache.
De kroon wordt op het werk gezet met twee verrukkelijke nagerechten: een waarbij yoghurtijs gedropt werd in een mozaïek van ananas, passievrucht en munt, en een gedurfde confrontatie van blauwe kaas met donkere chocolade en noten.
Daar komt nog een verrassing bovenop: voor vijf gangen gekozen door de chef betaal je 37 euro. Dat is, objectief vergeleken met zijn collega's, heel weinig. Plots doet het al minder pijn dat je zijn prachtige, compacte presentaties telkens weer de vernieling in moet "sharen".
Minder goed nieuws is dat Commotie volgend jaar in november moet sluiten, omdat het gebouw afgebroken wordt. Ik hoop dat Thomas Gellynck dan verder doet. Want wij, de immer toerende foodies van Vlaanderen, hebben er weer een toptalent bij.
Gegevens
Commotie
Hubert Frère Orbanlaan 228
9000 Gent
tel +32 477 62 61 10
www.commotiepopup.be
