Le Beau Rivage
Als je mij zou vragen welke de beste chefs in Wallonië zijn, zou Maxime Collard van La Table de Maxime zeker in mijn lijstje staan. En als zijn souschef dan met een eigen restaurant begint, is mijn interesse natuurlijk gewekt.
Curtis Maquet was nog maar 23 toen hij vorig jaar zijn restaurant opende op een schitterende locatie aan de Maas, recht tegenover het eilandje Ile de Dave, zo genoemd naar deze pittoreske deelgemeente van Namen. Alleen al de slingerende weg ernaartoe, eens je de E411 hebt verlaten, bezorgt je een vakantiegevoel.
Een glas champagne als aperitief hoort daarbij, al is de prijs, zoals overal vandaag, schrikbarend hoog (18 euro, waarvoor je in de handel bijna een halve fles koopt). Aan de overzijde van de tafel is een glas witte wijn van de viognierdruif uit het Franse zuiden een betere koop (9 euro).
De menu's zijn schappelijker geprijsd, onder de mediaan van de markt: drie, vier en vijf gangen voor 54, 69 en 82 euro, gerechten à la carte van 30 tot 60 euro. In ruil daarvoor krijg je nogal zuinige porties, maar een kleine eter als ik klaagt daar niet over.
Oranje, gele en paarse wortel verschijnen in crème, in saus, in sneetjes en in toefjes, bovenop een toast waarin wortel werd verwerkt, samen met geitenkaas en ijzerkruid. Ondanks de vele voorbereidende arbeid die dat moet gevraagd hebben, ziet het resultaat er wat prutserig en opeengepakt uit, zonder de gelaagdheid in smaken en texturen die ik had verwacht.
Met het tweede voorgerecht toont de jonge chef voluit zijn talent: een combinatie van dorade, tomaat, watermeloen en mosselen, in een beurre blanc met salie, is niet alleen verrassend maar ook verrukkelijk. In diezelfde categorie bevindt zich een gerecht rond trekzalm, een van mijn favoriete zoetwatervissen, opnieuw origineel gecombineerd met perzik, puree van witte kool en kaviaar.
De wijnkaart is hoofdzakelijk Frans - on est en Wallonie - met toch enkele uitstapjes naar andere landen. En alweer wordt hier bewezen dat prijs in de wijnwereld eerder door imago dan door reële kwaliteit bepaald wordt. Ik kies een van de goedkoopste wijnen (36 euro), gemaakt door de hogelijk getalenteerde Elian Da Ros uit de Côtes du Marmandais, een weinig bekende streek in de schaduw van Bordeaux. Maar deze wijn, waarvoor ook de onbekende lokale druif abouriou werd gebruikt, is beter dan menige bordeaux die drie tot vier keer meer kost. "Le vin est une fête" staat op de fles, en die belofte wordt volledig waargemaakt. (Tip: in de handel kost hij 12 tot 13 euro.)
Ik sluit het feest af met enkele aardbeien uit Wépion, ook een deelgemeente van Namen, met ijs van aardbei en biscuit van pistachenoot. Het zicht op de Maas heb ik er de hele maaltijd lang gratis bij gekregen.
Le Beau Rivage, Rue du Rivage 8, 5100 Dave (Namur), curtismaquet.be
